زمانی که در موضع دفاع از خود هستید دیگران حمله میکنند. چرا؟

زیرا ما تنها آن زمانی از خود دفاع میکنیم که به مقام وموقعیت خود تردید داشته باشیم.درسته؟

فرض کنیددوستتان به شما میگوید که رد مورد مسئله ای دارید به او دروغ میگویید.آیا شما بدون تردید وسراسیمه با او وارد بحث در مورد دروغ خودو... نمیشوید؟

نه!! شما میدانیدکه راست گفته اید پس تنها میتوانید به او نگاهی تعجب آمیز یا حتی آکنده از عصبانیت بیاندازید!

فرض کنید در محیط مجازی مثل نت شایعات زیادی از قبیل اینکه شما با فلان فرد دوست هستید و... علیه تان پخش شده است.

اگر شما برای اثبات بی گناهی خود ، برای دوستانتان سخنرانی ترتیب بدهید این آتش را افروخته تر میکنید!راهش این است که همه چیز را نشنیده بگیرید.

خواهیددید که به سرعت همه چیز به فراموشی سپرده خواهد شد.

حرف من این نیست که از خودتان دفاع نکنید!!نه من میگویم زمانی که به خود میپیچیم واعتراض میکنیم وبالا وپایین میپریم مسئله را زنده نگه میداریم.

به عنوان مثال: چندی پیش در یکی از روز های زمستان در تلوزیون شاهد تظاهرات مردوم در خارج از کشور بودیم :ایا از خودتان پرسیدید که چرا

اینها با مشت ولگد به جان هم افتاده بودند!؟؟   قاعدتا وبنا به گوینده خبر میگویید برای اینکه آنها خواستار صلح بوده اند!!!!!

مسئله این جاست که برای صلح نباید جنگید . راحت ترین کار را انجام دهید یعنی برای صلح ، روی صلح تمرکز کنید.

 کیمیا نوشت : 

اگر زندگی خود را به جبهه متحد بر علیه دنیا تبدیل کنید هرچه را در مقابل خود قرار داده اید بزرگ وبزرگ تر میکنید

تا جایی که این امکان به وجود می آید که دیگر نمی توانید کاری انجام دهید!

اصل نوشت :

به هر چه بیندیشید وسعتش میدهید        پس       به آنچه دلخواه شماست بیاندیشید.